به نظر من کارتون ( یا نمایش عروسکی ) هادی و هدی یکی از بهترین برنامه های دوران خودش بود
اولین قسمت این مجموعه در سال ۱۳۶۴ از شبکه دو سیما پخش شد. نویسنده این برنامه تلویزیونی رضا
فیاضی و تهیه کننده مریم محمدی است.
شخصیت اصلی این قصه، پسربچهای به نام هادی بود که به همراه خواهرش هدی داستانهایی را برای کودکان دهه شصتی به تصویر میکشیدند. در این میان البته هادی گویا کمی بازیگوشتر به نظر میرسد که بنده خدا به واسطه راپورت های همیشگی خواهرش هدی خانم به پدر و مادر دچار یاس فلسفی میشد که در نهایت با ورود پدر، مادر، مادربزرگ و آق بابا ماجرا شکل فانتزی تری پیدا میکرد و در نهایت هم همه چیز به خوبی و خوشی تمام میشد.
اما اصل ماجرای ما در این روایت رسانهای که همان موسیقی تیتراژ معروف این مجموعه تلویزیونی است که با صدای شخصیت آق بابا آغاز و در فواصل مختلف موسیقی با هم خوانی دیگر شخصیتهای سریال به مخاطبان کودک و نوجوان تلویزیون معرفی میشوند. آنجا که آق بابا این چنین میخواند: «عروسکا، عروسکا، کجایید!؟ عروسکا، عروسکا، کجایید!؟ مادربزرگ، هادی، هدی بیایید…بیایید» و بعد عروسکها با هم میخوانند: «عروسکای خوبیم از سنگ و میخ و چوبیم، عروسکای خوبیم از سنگ و میخ و چوبیم» و بعد آق بابا آواز سر و هرکدام جواب میدهند: «پدر کجاست؟ -! من این جام! / مادر کجاست!؟ -همین جام!» و باز عروسکها میخوانند و میخوانند که: «عروسکای نازیم، قصه رو ما میسازیم / عروسکای نازیم، قصه رو ما میسازیم / بیائید… بیائید / سلام، سلام» و دقیقاً در اینجای ملودی به جهت اینکه سر آق بابا بی کلاه نماند میگوید: «راستی خودم هم آق بابام» و بعد پایان ملودی عروسکها دوباره با هم می خوانند» عروسکهای قصه ایم …نون و پنیر و پسته ایم…»
نظر شما چیست بهترین برنامه ای که در دوران بچگی تون دید کدوم کارتون یا برنامه بود در ادامه قسمت 1 هادی و هدی را با هم می بینیم
راستی قسمت یک هادی و هدی رو که گذاشته بودید، دیدم. الان سلیقه م عوض شده، خیلی خوشم اومد

آره خب هادی وهدی زمان خودش از نمایش عروسکی های شاخ روزگار بشمار می رفت ...


چی گفتم
چه بامزه بود تعریفاتون
من اصلا از نمایش های عروسکی خوشم نمیومد، فقط زی زی گولو و کلاه قرمزی رو با اینکه عروسک بودن دوس داشتم، از بقیه مثل خونه مادربزرگه یا همین هادی و هدی خوشم نمیومد از ناچاری نگاه میکردم 

من در کل کارتون دوسداشتم مخصوصا کارتون های افسانه ای که فقط روزهای تعطیلی خاص پخش میشد مثل کارتون «توشی شان»، کارتون جودی ابوت و آن شرلی هم خیلی قشنگ بودن، یه برنامه بود شب های جمعه، فیلم سینمایی های کلاسیک رو پخش میکرد، من با اونکه بچه بودم ولی عاشق اون برنامه بودم، اکثرا با ترس و لرز هم می دیدم چون همه خواب بودن
ولی به نظرم برنامه تاثیرگذاری بود، چندین سال با اسم های مختلف هم ادامه داشت، کارشناس میاوردن در مورد فیلم صحبت میکرد، واقعا عالی بود 

آره دوست عزیز گرامی منم کارتون رو یواشکی نیگاه می کردم همینای رو که شما فرمودید بعلاوه سنباد سرندی پتی و کونار زبل خان و هزار چیز دیگه



کاشکی برگردیم به همون دوران و پدر بزرگ مادر بزرگ هامون نازمون رو می خریدند