مسافرت یا اردو سال 1374

یادم نمیره رفته بودیم اردو  یک بنده خدا  باغ ویلایی داشت توی راه فردوسی که بعدا این شد کارخانه کیک و شیرینی و شکلات آقا چقدر کیف داد با یک مینی بوس رفتیم  که هیچ وقت یادم نمی ره یک وری راه می رفت چون یکی از کمک هاش خراب بود و دائم صدای نخراشیده می داد بین راه آلاسکا می خوردیم الانه بچه ها اصلا آلاسکا رو می شناسند یا نه ؟ فرفرک داشتیم فوتشون می کردیم الانه هر کی بخونه فکر می کنه مثلا من 13تا 16 سالم بیشتر نیست   بعد رسیدم باغشون کلی درخت سیب و گلابی و شاهتوت داشت آقا مثل قحطی زده ها چون تابستون هم بود هجوم  بردیم طرف این درخت ها و هر چی رو تونستیم خوردیم بقیه رو یواشک توی جیبمون می ذاشتیم قدیم ها چقدر اندازه میوه ها بزرگ و پر برکت بودند ماشاالله ایشالله اون زمان بارندگی ها هم خوب بود و این درخت ها رو با آب چاه که دارای املاح معدنی بود آبیاری می کردند واسه همین فکر کنم میوه های درشت می دادند آقا والبیال بازی کردیم ناهار خوردیم جای همه دوستان خالی خیلی خوش گذشت کلا دسته جمعی و دور همی اگر نون  پنیر خالی هم بخوری بهت می چسبه اون هم از نوع دو قلوش هیچ وقت این خاطره از یادم نمیره مخصوصا اون سیب و گلابی درشت رو دیگه هیچ جا ندیدم یاد باد اون روزگاران یاد باد .