خونه پدر بزرگ مادر بزرگ

تنها چیزی که از خونه پدر بزرگ مادر بزرگ هام یادم میاد اون حوض خوشگل وسط حیاط شون بود یک حیاط پشتی هم داشتند که چمیدونم  اون جا زرد آلو خشک می کردند و یک درخت گردو هم داشتند و شله هم ایام محرم طبخ می شد. یادم میاد مادر بزرگم می گفت قدیما که امکانات نبود کهنه بچه ها رو چند بار می شستند و تن بچه طفل معصوم می کردند الانه  شرایط فرق کرده پوشک بچه نبود و کلا اون زمان بچه ها از یک بیماری ساده می مردند مثلا مادر بزرگم یک بچه داشتند اسمشو فکر کنم علی گذاشته بودند این طفل معصوم سال 1327 یا 26 می افته وسط همین حوض بعد زمستون بوده   ( یخ حوض رو می شکستند تا تبدیل به آب بشه ) سرما میخوره تا میان بهم بگردن بچه رو ببرن بیمارستان بچه شب اش تب می کنه و حالش بد میشه و به صبح نکشیده آقا بچه ههه تموم می کنه فقط یادم می آد دور حوض یکسال فکر کنم شمعدونی گذاشته بودند و حیاط رو خوشگلاسیون کرده بودند  کنار حوض یک درخت سیب و یک درخت گلابی بود بالای خونه هم یک کله گاو گذاشته بودند که مناسب شو هیچ وقت نپرسیدم  دلم واسه پدر بزرگ و مادر بزرگ هام تنگ شده الان 5شنبه جمعه ها میرم بهشت رضا و واسشون فاتحه می خونم کاشکی همون سن های بین 7 تا 10 سالگی ما ها می موندیم و بزرگ نمی شدیم. پس شومای که دارید این مطلب رو میخونید قدر جوانی و انرژی و وقت و موقعیت خودتون رو بدونید.

نظر شما چیه دوست دارید به دوران کودکی خودتون برگردید و مثل اون فیلم  ( اونجرز ‌) با یک بشکن زدن به گذشته برگردین ؟